AgEnT4IrAnIaN.Ir

جان کریستوفر «جانی» دپ دوم (به انگلیسی: John Christopher "Johnny" Depp II) (زادهٔ ۹ ژوئن ۱۹۶۳) بازیگر، تهیه‌کننده، موسیقی‌دان و کارگردان آمریکایی است. او تاکنون توانسته‌است جایزه‌های گلدن گلوب و انجمن بازیگران نمایش را برای بهترین بازیگر مرد از آن خود کند. آغاز موفقیت‌های او به دههٔ ۱۹۸۰ میلادی و مجموعهٔ تلویزیونی خیابان جامپ شمارهٔ ۲۱ باز می‌گردد. او در این مجموعه به یک بازیگر نوجوان محبوب تبدیل شد. پس از آن در سال ۱۹۹۰ در فیلم ادوارد دست‌قیچی بازی کرد و بعد با فیلم‌هایی مانند اسلیپی هالو (۱۹۹۹)، چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی (۲۰۰۵)، سری دزدان دریایی کارائیب (۲۰۱۱-۲۰۰۳)، سوئینی تاد، آلیس در سرزمین عجایب، رنگو و سایه‌های سیاه به موفقیت‌های بزرگی در گیشه دست یافته‌است. جانی برای به تصویر در آوردن شخصیت‌هایی مانند «ادوارد دی وود» در اد وود، «جوزف دی پیستن» در دنی براسکو، «هانتر اس تامپسون» در ترس و نفرت در لاس وگاس، «جورج جانگ» در ضربه، دزد بانک، جان دلینجر در دشمنان مردم و «سوئینی تاد» در سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت تحسین شده‌است.

فیلم‌های جانی دپ بیش از ۳٫۱ میلیارد دلار در آمریکا و بیش از ۷٫۶ میلیارد دلار در جهان فروش داشته‌است.^[۲] او بارها نامزد دریافت بهترین جایزه‌ها شده‌است و جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد را برای «سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت» و جایزه انجمن بازیگران نمایش را برای «دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه» برنده شده‌است. مجلهٔ پیپل تاکنون دو بار در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۹ او را به عنوان جذاب‌ترین مرد معرفی کرده‌است.^[۳]نام جانی دپ در کتاب رکوردهای گینس به عنوان گران‌ترین بازیگر با دستمزد ۷۵ میلیون دلار ثبت شده‌است.^[۴] در سال ۱۹۹۵ مجلهٔ امپایر جانی دپ را به عنوان یکی از ۱۰۰ ستارهٔ تاریخ سینما انتخاب کرد و مقام ۶۷ را در بین ۱۰۰ ستارهٔ همیشگی سینما به او داد. در سال ۲۰۰۱ یکی از ۲۰ چهرهٔ دنیای سرگرمی شناخته شد.^[۵] و در سال ۲۰۱۲ «IMDB» جانی دپ را به عنوان بهترین بازیگر سینمای جهان در ۱۰ سال گذشته معرفی کرد.

او در کنتاکی به دنیا آمد. پدرش «سنیور جان کریستوفر دپ» مهندس شهرسازی و مادرش «بتی سو ولز» یک پیش‌خدمت بود.^[۷] او یک برادر به نام «دنیل» دارد که رمان‌نویس است و نیز دو خواهر به نام‌های «کریستی» (که اکنون مدیر شخصی‌اش است) و «دبی» دارد. خانوادهٔ او از مهاجران فرانسوی پروتستان بودند که در حدود سال ۱۷۰۰ در ویرجینیا ساکن شدند. جانی دپ همچنین گمان می‌کند که یک سرخ‌پوست است و در سال ۲۰۱۱ عنوان کرد:«فکر می‌کنم کمی در درونم سرخ‌پوست هستم. مادر مادربزرگم کمی سرخ‌پوست بود و در چروکی بزرگ شد. اهل کنتاکی بودنم نیز با این قضیه جور در می‌آید. آنجا پر از چروکی و سرخ‌پوست است.»^[۸]

خانوادهٔ او در دوران کودکیش اغلب نقل مکان می‌کردند به طوری‌‌که او و برادر و خواهرانش در بیش از ۲۰ مکان مختلف زندگی کرده‌اند و در نهایت در سال ۱۹۷۰ در فلوریدا ساکن شدند.^[۹][۷] در سال ۱۹۷۸ والدینش از هم جدا شدند^[۹][۷] مادرش سپس با «رابرت پالمر»(متوفی سال ۲۰۰۰) ازدواج کرد. او همیشه از رابرت پالمر به عنوان «الهام بخش من» یاد می‌کند.^[۱۰]

او در کودکی‌اش به خاطر استرس ناشی از رو به رو شدن با مشکلات خانوادگی دست به خودآزاری می‌زد و هفت یا هشت اثر زخم به جا مانده از آن زمان دارد.^[۷] طی مصاحبه‌ای که در سال ۱۹۹۳ داشت، عنوان کرد:«بدن من نوعی مجله‌ است. مانند کاری که سربازها می‌کنند، هر خالکوبی معنی خاصی دارد، چه می‌خواهد توسط خودت با چاقو صورت گرفته باشد یا توسط یک هنرمند این رشته. »^[۱۱]

دههٔ ۱۹۸۰

وقتی ۱۲ سالش بود مادرش به او یک گیتار هدیه داد و او شروع به نواختن در گاراژ راک‌های مختلف کرد.^[۷][۹] یک سال پس از جدایی والدینش، دبیرستان را رها کرد تا نوازندهٔ راک شود.^[۹] دو هفته بعد سعی کرد به مدرسه بازگردد اما مدیر به او گفت که به دنبال رویایش برود و موسیقی‌دان شود.^[۹]او با گروه «بچه‌ها» شروع به نواختن کرد. این گروه موفقیت محلی نسبتاً کمی را تجربه کرد. اعضای گروه «بچه‌ها» برای دستیابی به قراردادی برای ضبط موسیقی، راهی لس آنجلس شدند و نام گروه را به «روش شش اسلحه» تغییر دادند ولی پیش از ضبط آهنگ، این گروه متلاشی شد. او بلافاصله به گروه راک سیتی انجلز پیوست و در نوشتن آهنگ «مری» همکاری کرد.^[۱۲] که در اولین اجرای این گروه برای شرکت نشر گفن رکوردز با نام «اندوه مرد جوان» ثبت شد.

در ۲۴ دسامبر ۱۹۸۳ با «لوری آن آلیسون» خواهر خواننده و نوازندهٔ باس گروه ازدواج کرد.^[۷] در دوران تأهل، همسرش به چهره‌پردازی می‌پرداخت در حالی که او به انواع شغل‌های عجیب و غریب اشتغال داشت، از جمله این شغل‌ها می‌توان به بازاریابی از راه دور برای فروش خودکار اشاره کرد. همسرش او را به نیکولاس کیج معرفی کرد و کیج به او پیشنهاد کرد تا وارد عرصهٔ بازیگری شود.^[۷][۹] او و همسرش در سال ۱۹۸۵ از هم طلاق گرفتند.^[۱۳] سپس سر صحنهٔ فیلم کوتاه «احمق‌ها» با «شرلین فن» آشنا و نامزد شد. جانی دپ و شرلین فن برای فیلم «تراشین» در سال ۱۹۸۶ تست دادند و هر دو پذیرفته شدند. کارگردان فیلم جانی دپ را به عنوان ستارهٔ اصلی برگزید. این نقش دومین نقش اصلی او محسوب می‌شد. اما بعداً تهیه کنندهٔ فیلم با انتخاب کارگردان مخالفت و او را رد کرد.^[۱۴][۱۵]

شغل بازیگری

جانی دپ در جشنواره فیلم کن۱۹۹۲

تلویزیون

جانی دپ نقش اصلی سریال تلویزیونی خیابان جامپ شماره ۲۱ را برای شبکهٔ رسانه‌ای فاکس در سال ۱۹۸۷ بازی کرد.^[۹] او به این علت بازی در این فیلم را پذیرفت تا بتواند با «فردریک فورست» که الهام‌بخش او بوده‌است هم‌بازی شود. نقش مکمل او، «سل جنکو» دوست قدیمی‌اش بود که در نقش خدمتکاری به نام «بلوفیش» بازی کرد. موفقیت این سریال، او را به یک بازیگر محبوب نوجوانان در اواخر دههٔ ۱۹۸۰ تبدیل کرد.^[۹] اما با این وجود مدتی بعد احساس کرد که مجبور به بازی در این نقش شده‌است.^[۱۶][۱۷]پس از آن تصمیم گرفت فقط در فیلم‌هایی که احساس می‌کند مناسب اوست بازی کند.^[۱۶]

نقش‌های فیلم

اولین نقش اصلی جانی دپ در فیلم ترسناک و کلاسیک کابوس در خیابان الم در سال ۱۹۸۴ بود. او نقش دوست قهرمان فیلم، «نانسی تامپسون» (با بازی هدر لنگنکمپ) و یکی از قربانیان «فردی کراگر» را بازی کرد.^[۹] او اولین گزینهٔ کارگردان برای ایفای نقش یک اسکیت‌باز آمریکایی در فیلم درام تراشین محصول سال ۱۹۸۶ بود، اما بعداً توسط تهیه‌کنندهٔ فیلم کنار گذاشته شد.^[۱۴][۱۵] همچنین در این سال در نقش دوم فیلم جوخه به کارگردانی الیور استون ظاهر شد. در سال ۱۹۹۰ در فیلم ادوارد دست‌قیچی به کارگردانی تیم برتون بازی کرد که موفقیت فیلم به ارتباط طولانی مدت آن دو انجامید^[۹] و آیندهٔ حرفه‌ای جانی دپ را تحت تأثیر قرار داد.

در سال ۱۹۹۸ جانی دپ، که طرفدار و دوست قدیمی نویسنده‌ای به نام «هانتر اس تامپسون» بود، در فیلم ترس و نفرت در لاس وگاس که بر اساس رمانی به همین نام از تامپسون ساخته شد، بازی کرد.^[۱۸] در سال ۲۰۰۸ راوی فیلم مستند «گونزو:زندگی و کار دکتر هانتر اس تامپسون» بود. او بیشتر هزینه‌های مراسم یادبود دکتر تامپسون را پرداخت. او این مراسم را با آتش‌بازی و شلیک خاکستر تامپسون با توپ در اسپن، کلرادو، جایی که دوستش زندگی می‌کرد، کامل کرد.^[۱۹] کار بعدی جانی دپ از آثار تامپسون فیلم خاطرات عجیب و غریب بود که در سال ۲۰۱۱ اکران شد که از یکی از رمان‌های تامپسون اقتباس شده بود.

منتقدین نقش‌های جانی دپ را «شخصیت‌های دوست‌دار تنهایی» توصیف کرده‌اند.^[۲۰] دپ این دوره از حرفه‌اش را پر از «شکست‌های تعریف شده از طرف استودیوها» و «فیلم‌هایی که برای گیشه مثل سم بودند» ذکر کرده‌است^[۲۱] اما او فکر می‌کند استودیوها هرگز فیلم‌ها را درک نکردند و بازاریابی خوبی نداشتند.^[۲۰] جانی دپ نقش‌هایی را که جالب دانسته انتخاب کرده‌است نه نقش‌هایی که فکر می‌کرده پرفروش خواهند بود.^[۲۰]

فیلم ۲۰۰۳ کمپانی والت دیزنی، دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه یک موفقیت بزرگ برای او بود.^[۲۰] او، نقش کاپیتان جک اسپرو، دزد دریایی جذاب و مؤدب با شیوهٔ راه رفتن کج و خاص را ایفا کرد که بسیار مورد ستایش قرار گرفته است. مدیران کمپانی والت دیزنی در ابتدا دربارهٔ موفقیت این نقش تردید داشتند^[۲۲] اما با اکران عمومی فیلم، این شخصیت در بین مردم محبوبیت زیادی پیدا کرد.^[۲۰] طبق نظرسنجی شرکت فندنگو (شرکت فروش بلیط سینما) نقش کاپیتان جک اسپرو بیشترین جذابیت را برای مخاطبان داشته است.^[۲۳] کارگردان فیلم گور وربینسکی گفته‌است که این شخصیت، بسیار شبیه به شخصیت خود جانی دپ است اما دپ عنوان کرد که این شخصیت را از «کیت ریچاردز» گیتاریست گروه رولینگ استونز الگو برداری کرده‌است.^[۲۱]

پیاده‌روی مشاهیر هالیوود ستاره جانی دپ (۱۹ نوامبر ۱۹۹۹)

او در سال ۲۰۰۴ نامزد جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای ایفای نقش جی ام بری، نویسندهٔ اسکاتلندی در فیلم در جستجوی سرزمین خیالی شد.^[۲۴] پس از آن، در نقش «ویلی وانکا» در فیلم چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی، محصول سال ۲۰۰۵، ظاهر شد که موفقیت زیادی در گیشه کسب کرد^[۲] و او به خاطر ایفای این نقش نامزد جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی شد.^[۲۵]

جانی دپ به نقش کاپیتان جک اسپرو در دزدان دریایی کارائیب: صندوق مرد مرده برگشت^[۲۶] که در ۷ ژوئیه ۲۰۰۶ اکران شد و ۱۳۵٫۵ میلیون دلار در سه روزاول اکران در آمریکا فروش کرد و رکورد فروش گیشه را در بالاترین فروش آخر هفته شکست.^[۲] دزدان دریایی کارائیب: پایان جهان هم در ۲۴ مه ‌۲۰۰۷ اکران شد. دپ گفته‌است: «کاپیتان اسپرو بخش بزرگی از من است»^[۲۷] و او می‌خواهد که این نقش را در سری‌های بعد هم بازی کند.^[۲۷] همچنین او صداپیشهٔ کاپیتان اسپرو در بازی کامپیوتری "دزدان دریایی کارائیب: افسانهٔ جک اسپرو" بوده‌است.^[۲۸]

استعداد چشمگیر شمشیربازی جانی دپ که برای نقش کاپیتان اسپرو پیشرفت کرد، در فیلم مستند «بازپس گرفتن شمشیر» برجسته شد. در این فیلم، استاد شمشیرزنی «باب اندرسون» تجربیاتش را به او در طراحی حرکات شمشیرزنی برای فیلم دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه می‌آموخت.^[۲۹]

جانی دپ برای ایفای هنرمندانهٔ نقش سوئینی تاد در فیلم ترسناک و موزیکال «سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت» به کارگردانی تیم برتون، برندهٔ «جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی» شد. او در مراسم اهدای جوایز از انجمن مطبوعات خارجی هالیوود تشکر کرد و از تیم برتون برای اعتماد زیاد و پشتیبانی‌اش تقدیر کرد.^[۳۰]

در سال ۲۰۰۹ جانی دپ به همراه جود لا و کالین فارل در قسمت‌های باقی مانده از نقش هیث لجر در فیلم تخیلات دکتر پارناسوس که به دلیل مرگ ناگهانی‌اش ناتمام مانده بود، بازی کرد. هر سه بازیگر دستمزدشان را به ماتیلدا، دختر هیث لجر دادند. ^[۳۱] او در نقش کلاهدوز دیوانه در فیلم آلیس در سرزمین عجایب به کارگردانی تیم برتون بازی بسیار درخشانی ارائه کرده‌است و صداپیشهٔ نقش رنگو در فیلم رنگو به کارگردانی «گور وربینسکی» بوده‌است. فیلم رنگو برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین فیلم پویانمایی آکادمی اسکار در سال ۲۰۱۲ شد و «گور وربینسکی» در مراسم اسکار از جانی دپ تشکر کرد.^[۳۲][۳۳]

در سال ۲۰۱۱ جانی دپ به نقش کاپیتان جک اسپرو در فیلم دزدان دریایی کارائیب: سوار بر امواج ناشناخته برگشت. این فیلم در اولین هفتهٔ اکران در سطح جهانی ۳۴۶٫۴ میلیون دلار در گیشه فروش کرد و رکورد زد.